معرفی وکلای ماهر و کار آمد شیراز

زن ناشزه کیه؟
تو قانون ایران، «ناشزه» به زنی گفته می‌شه که از وظایف زناشویی (مثل تمکین) سرپیچی کنه، بدون اینکه دلیل موجهی (مثل خطر جانی یا سوءرفتار مرد) داشته باشه. این موضوع می‌تونه روی حقوق زن، مثل نفقه یا حضانت فرزند، تأثیر بذاره. تو این پست، درباره حضانت فرزند در صورت نشوز زن توضیح می‌دیم.

حضانت فرزند چیه؟
حضانت یعنی نگهداری و مراقبت از فرزند، مثل تأمین نیازهای عاطفی، آموزشی و سلامت. طبق قانون مدنی ایران (1403):

تا 7 سالگی، حضانت فرزند (چه پسر چه دختر) با مادر است، مگر اینکه توافق دیگه‌ای باشه یا شرایط خاصی وجود داشته باشه.

بعد از 7 سالگی، حضانت پسر تا 15 سالگی و دختر تا 9 سالگی با پدره، مگر با توافق یا حکم دادگاه تغییر کنه.

بعد از سن بلوغ، فرزند می‌تونه خودش انتخاب کنه با کی زندگی کنه (با تأیید دادگاه).

نشوز زن و تأثیرش روی حضانت:
اگه دادگاه تشخیص بده که زن ناشزه است (یعنی بدون دلیل موجه تمکین نمی‌کنه)، این می‌تونه روی حق حضانتش تأثیر بذاره، ولی به‌طور خودکار حضانت رو ازش نمی‌گیره. نکات مهم:

مصلحت کودک اولویت داره: دادگاه همیشه به نفع فرزند تصمیم می‌گیره. حتی اگه زن ناشزه باشه، اگه ثابت کنه که برای نگهداری فرزند مناسب‌تره (مثلاً از نظر عاطفی یا مالی)، ممکنه حضانت بهش داده بشه.

رفتار زن: اگه نشوز زن همراه با رفتارهای نامناسب (مثل غفلت از فرزند یا محیط نامناسب) باشه، دادگاه می‌تونه حضانت رو به پدر یا شخص دیگه‌ای بده.

نفقه زن: زنی که ناشزه تشخیص داده بشه، حق نفقه خودش رو از دست می‌ده، ولی این روی نفقه فرزند تأثیری نداره، چون نفقه بچه همیشه بر عهده پدره.

مراحل قانونی برای حضانت:
اگه مرد ادعا کنه که زن ناشزه است و نباید حضانت داشته باشه:

شکایت در دادگاه: مرد باید به دادگاه خانواده مراجعه کنه و با مدارک (مثل شهادت شاهد یا گزارش) ثابت کنه که زن ناشزه است و برای حضانت مناسب نیست.

بررسی دادگاه: قاضی شرایط زن، مرد و فرزند رو بررسی می‌کنه. ممکنه از روان‌شناس یا مددکار اجتماعی هم نظر بخواد.

صدور حکم: اگه دادگاه تشخیص بده که زن به خاطر نشوز یا دلایل دیگه (مثل اعتیاد یا بیماری روانی) برای حضانت مناسب نیست، حضانت به پدر یا شخص دیگه (مثل جد پدری) داده می‌شه.

نکات مهم (1403):

توافق زوجین: تو طلاق توافقی، زوجین می‌تونن درباره حضانت توافق کنن و نشوز زن لزوماً مانع حضانت نمی‌شه.

حق ملاقات: اگه حضانت از زن گرفته بشه، باز هم حق داره فرزندش رو به‌صورت منظم (مثلاً آخر هفته‌ها) ببینه.

وکیل: تو شیراز، مشورت با وکیل خانواده می‌تونه کمک کنه زن یا مرد از حقوقشون تو پرونده حضانت دفاع کنن.

تغییر شرایط: اگه بعداً زن ثابت کنه که شرایطش بهتر شده (مثلاً نشوز رفع شده)، می‌تونه از دادگاه بخواد حضانت رو بهش برگردونه.

چرا این موضوع مهمه؟
حضانت فرزند یکی از حساس‌ترین مسائل تو طلاقه. دونستن تأثیر نشوز زن روی حضانت به والدین کمک می‌کنه با آگاهی بیشتری تو دادگاه حاضر بشن و از منافع فرزندشون محافظت کنن.

جمع‌بندی:
نشوز زن ممکنه روی حضانت فرزند تأثیر بذاره، ولی دادگاه همیشه مصلحت کودک رو در نظر می‌گیره. اگه زن ناشزه باشه، اما برای نگهداری فرزند مناسب تشخیص داده بشه، می‌تونه حضانت رو نگه داره. تو شیراز، با مدارک کامل و مشورت با وکیل، می‌تونید تو این پروسه بهتر عمل کنید.

 

 

شرط تنصیف دارایی چیه؟
شرط تنصیف دارایی یه بند اختیاری تو عقدنامه‌ست که اگه امضا بشه، می‌تونه بعد از طلاق به زن حق بده تا نصف دارایی‌های مرد (که تو دوران زندگی مشترک به دست اومده) رو بگیره. این شرط برای حمایت مالی از زن طراحی شده و خیلی از زوجین موقع عقد اون رو امضا می‌کنن. تو این پست، این شرط رو ساده توضیح می‌دیم.

شرط تنصیف دارایی چطور کار می‌کنه؟
برای اینکه زن بتونه از این شرط استفاده کنه، چندتا شرط باید برقرار باشه:

طلاق از طرف مرد باشه: اگه زن درخواست طلاق بده یا طلاق به خاطر تخلف زن (مثل نشوز یا عدم تمکین) باشه، این شرط اجرا نمی‌شه.

دارایی دوران ازدواج: فقط اموالی که تو دوره زندگی مشترک به دست اومده (مثل خونه، ماشین یا پس‌انداز) مشمول این شرط می‌شن. اموال قبل از ازدواج، ارث یا هدیه حساب نمی‌شن.

تا نصف دارایی: قاضی می‌تونه بسته به شرایط (مثل وضعیت مالی زوجین یا توافق) بین صفر تا 50 درصد دارایی رو به زن بده.

مثال ساده:
فرض کنید مرد تو دوران ازدواج یه آپارتمان خریده. اگه طلاق از طرف مرد باشه و شرط تنصیف تو عقدنامه امضا شده باشه، قاضی ممکنه حکم بده که نصف ارزش آپارتمان به زن پرداخت بشه، البته اگه ثابت بشه طلاق به خاطر رفتار نادرست زن نبوده.

مراحل اجرای شرط تنصیف دارایی:

چک کردن عقدنامه: اول باید مطمئن بشید که شرط تنصیف تو عقدنامه امضا شده.

درخواست تو دادگاه: زن باید موقع طلاق تو دادگاه خانواده درخواست اجرای این شرط رو بده.

ارائه مدارک: باید ثابت بشه که دارایی‌ها تو دوران ازدواج به دست اومده. مدارک مثل سند خونه، ماشین یا حساب بانکی لازمه.

بررسی قاضی: قاضی شرایط زوجین، دلیل طلاق و اموال رو بررسی می‌کنه و حکم می‌ده که چه مقدار دارایی به زن تعلق می‌گیره.

اجرای حکم: اگه مرد دارایی رو نده، زن می‌تونه از طریق اجرای احکام دادگستری اموال مرد رو توقیف کنه.

نکات مهم (1403):

امضای شرط: اگه شرط تنصیف تو عقدنامه امضا نشده باشه، زن نمی‌تونه بعد از طلاق ادعای تنصیف کنه.

نشوز زن: اگه دادگاه تشخیص بده زن ناشزه است (یعنی بدون دلیل موجه تمکین نکرده)، معمولاً این شرط اجرا نمی‌شه.

وکیل: تو شیراز، وکیل خانواده می‌تونه کمک کنه مدارک درست جمع‌آوری بشه و تو دادگاه از حقوق زن دفاع بشه.

توافق زوجین: تو طلاق توافقی، زوجین می‌تونن درباره تنصیف دارایی توافق کنن و نیازی به حکم دادگاه نباشه.

مدت زمان: اجرای این شرط ممکنه چند ماه طول بکشه، به‌خصوص اگه مدارک پیچیده باشه یا مرد مخالفت کنه.

چرا این شرط مهمه؟
شرط تنصیف دارایی یه جور حمایت مالی از زنه که ممکنه بعد از طلاق با مشکلات اقتصادی روبه‌رو بشه. این شرط باعث می‌شه مرد قبل از طلاق با دقت بیشتری تصمیم بگیره و زن هم بتونه با اطمینان بیشتری به آینده نگاه کنه.

جمع‌بندی:
شرط تنصیف دارایی زوج به زن این امکان رو می‌ده که بعد از طلاق (اگه مرد درخواست طلاق داده باشه) تا نصف اموال مشترک رو بگیره. این شرط نیاز به امضا تو عقدنامه، مدارک دقیق و بررسی دادگاه داره. تو شیراز، با کمک وکیل و آگاهی از قوانین، می‌تونید از این حق قانونی بهتر استفاده کنید.